دین ناب

این مسلم ومبرهن است که عوامل زیادی در دین وجود دارد که باعث ناخالصی و عدم شفافیت آن شده است. من در ادامه به تعدادی از این اضافات اشاره میکنم.لازم به یاد آوریست که حذف و دور ریختن این عوامل اجباری بود ه و روزگاری خواهد رسید که متخصصین دینی خودشان ناگزیر تن به این پالایش خواهند داد .زیرا ادامه حیات دین با وجود چنین اضافاتی غیر ممکن خواهد بود.

بعنوان اولین عامل که حتما باید از دین حذف شود ((اقتصاد)) است. دین راستین و شفاف باید دست از اقتصاد بشوید و هرگز گِرد فعالیتهای اقتصادی نگردد. مراکز معتبر دینی (هر دینی) باید اطراف خود را از فعالیتهای اقتصادی پاک کنند و متخصصین دینی هم بهیچ عنوان در مسائل اقتصادی دخالت نکنند.

دومین عاملی که حتما لازمست از بدنه دین حذف شود(عقیده)است تمام دین ها آمده اند که بگویند خدا وجود دارد و بعضی هم به یگانگی خدا عنایت دارند.پس زمانی که یک شخص دانست و قبول کرد که خدا هست و یگانه است دیگر نیازی به اعتقاد نیست .یقین زمانی که در شخص بوجود آمد هر اعتقادی اضافه خواهد بود

سومین عامل که باید حذف شود (مناسک) است اگر در دینی رستگاری لازمه ادامه باشد تمام مناسک اضافی است البته در دین اسلام مناسک حج برای سالی یکبار ضروری است البته برای تعدادی ثروتمند.اما در سایر موارد لازمست که کلیه مناسک از بدنه دین حذف شود

چهارمین عامل که بیشتر ین خدشه را به دین ها وارد کرده تاریخ است(تاریخ) را باید از بدنه دین حذف کنیم .برای یک فرد موحد نباید مهم باشد که چه کسی و در چه تاریخی موحد شد و یا در کدام جنگ چه کسی بیشتر از دیگران دشمنان دین را کشت .اصولا تاریخ موجب تحریف واقعیت دین است وادامه توسل به تاریخ به نابودی دین منجر میشود

پنجمین و خطرناکترین عامل که مستقیما دین را به قهقرای نابودی کشانده و از بین رفتن هر دینی را تسریع کرده ومیکند (مذهب) است

اگر متخصصین دینی به ادامه حیات دین علاقه و باور دارند باید در راه از بین بردن مذاهب که ریشه اختلافات و خونریزی های فرقه ائی و در نهایت باعث نابودی دین است کوشش تمام بکنند .مهمترین و قوی ترین و واقعی ترین خواسته دین اسلام اقرار به یگانگی خداوند است  و دیگر بقیه موارد زیب و زیوری است که به مرور زمان توسط بازرگانان دینی ومذهبی به اصل دین افزوده شده و در حال حاضر آنچنان بار عظیمی بر دوش دین شده اند که عملا تحرک دینی را از جامعه بشری گرفته اند.

به امید روزی که این پالایش بزرگ در دین های آسمانی بوجود آید.که در آن صورت میتوان یک دین را آسمانی خواند