رهیافت 10

ادامه مطلب

و حالا در شهر و در یک آپارتمان، زندگی می کنند.

بهر صورت، پاره ائی از مظاهر تمدن به اجبار در شهرها

وجود دارد .حالا دیگر، دعوا بر سر دزدی شبانه آب

نیست. ولی با کنتور آب و گاز مشترک چه برخوردی خواهد

شد . طرز رفتار با همسایگانی که دختر و پسر نوجوان

دارند. چگونه است.چه دعواهای به اصطلاح ناموسی را

شاهد هستیم . فرزندان ما ،بسیاری از باورهای ما را قبول

ندارند .این بخاطر جوانی و کله شقی آنها نیست. دلیل این

رفتار، اینست .که ما فرزندان خود را با فرهنگ کشاورزی

تربیت می کنیم. و بعد که آنها به جامعه وارد  می شوند متوجه 

می گردند که، هر آنچه را که از خانه یا د گرفته اند. بدرد نخور

و گاهی هم ،موجب استهزا آنهاست. بهمین دلیل. در مدت کوتاهی

آن چه را که از خانه اندوخته اند.(درست ونادرست)همه را یکسره

دور می ریزند.                                                                                          

                                       ولی خطرناک اینست که جامعه هم چیز

دندانگیری ندارد. که به آنها بیاموزد.جامعه می تواند، پس

 مانده فرهنگِ پس زده شده. و گندیده کشاورزیِ شهری را، به

 جوانان ما یاد بدهد.

اگر در شبی و نیمه شبی، دزدی که یا فامیل بود. و یا دوست

ویا همسایه، سهمیه آب کشاورز را می دزدید. فردا و یا بعدش

فرصت بود. تا به روی دزد بیاورند. و او هم با یک عذر خواهی

و یا یک بهانه، سر و ته قضیه را هم بیاورد. ولی کشاورز شهری

که حالا خودش هم، کمی از فرهنگ کشاورزی فاصله گرفته

نمی تواند. دزد ناموس و فاسق پسرش را پیدا کند. و بال بال

می زند و نمی داند. چکار کند. حالا یا خودش. و یا فرزندش

به سنگ می خورند. نتیجه چه می شود؟ اینها دیگر به زمین و

زمان بدبین می شوند . به تمام مظاهر تمدن و شهرنشینی و...

ادامه دارد