رهیافت51

ادامه مطلب

مطمئن باشید، حتی اگر در قانون هم، مرکزیت قدرت و تصمیم گیری به اشخاص واگذار 

گردد باز هم تفکرِ مرکز باور از بین نرفته و فاجعه خواهد آفرید عدمِ قبول تفکرِ مرکز

 باور، به معنای هرج ومرج و هرکی هرکی نیست. ولی ممکن است در زمان گذار ناگزیر

 باشیم یک دوران هرج ومرج را از سر بگذرانیم. اما حرکت همراه با دانائی و حساب

 شده، از فرهنگ کشاورزی بسمت تمدن می تواند فضایِ تنفسِ دیکتاتوری را، در 

جامعه بکشدو اصولا در فرهنگی که فقط خدا را فعال مایشا و اول و آخر هرچیز بداند

 وباور کند و مرکزیت هیچ چیز زمینی را نپذیرد. امکان نفس کشیدن فضای 

دیکتاتورها وجود نخواهد داشت و طبعا هزینه های انسانی و مادی و معنوی که به 

مصرف حفظِ هرم قدرت مرکزی می رسد. نیز به صفر خواهد رسیدخدا در فرهنگ 

کشاورزی، زائیده نیاز و تصورات و تفکرات جامعه، است و نوعی مخلوق زمینی ها،

 بحساب می اید. و مردم در فرهنگ کشاورزی بر این باورند که، خدا مرکز همه چیز

است .اما ذات خداوندِ متعال ،منزه است از هر نوع تفکر و تصور بشری. لذا با توسل

 به ذکر سبحان الله باید بدانیم که ما، عبد و بنده خدا هستیم و در هیچ حالتی 

تخیلات و تصورات و تفکرات ما در بارهِ خداوند، درست نیست.لذا باز هم می گویم

 برای رسیدن به تمدن و عبور از فرهنگ کشاورزی .خدا باوری و ناباوری به مرکزیتِ 

هر چیز در زندگی می تواند موثر باشد

ادامه دارد