رهیافت 52

ادامه مطلب

بدون تردید همه افراد بشر مسائل زیادی را می دانند

و حتی بعضی ها مسائل گوناگون بسیاری را می دانند و یا

می توان به اشخاصی برخورد کرد که در چند رشته، در حد

یک متخصص می دانند. دانستن های ناقص و متنوع مانع

بزرگی در راه پیشرفت و متمدن شدن هستند. علاوه بر این که

دانستگی مانع پیشرفت است اظهار فضل کردن افراد

هم  بنوبه خود بر بزرگی این مانع می افزاید . شخص

مسائلی در مورد سیاست می داند و واقعا به درستی و نادرستی

این مسائل واقف نیست. او فقط می داند که چنین مواردی

وجود ،دارد. و یا در مورد چند داروی آنتی بیوتیک ویا

داروهای کم اهمیت چیزکی می دانند .دیگه کسی جلودارشان

نیست در همه جا داروها را تجویز می کنند و دم از اطلاع

و آگاهی می زنند و در مورد مسائل سیاسی فاجعه از این هم

عمیق تر است . در مجالس و محافل گوناگون در مورد

مسائل سیاسی اظهار نظر کرده و احتمالا با دست آویز

قرار دادن یک نقطه ضعف حکومت که همه هم از آن

اطلاع دارند. دادسخن داده و با ابراز مطالب درهم ومغشوش

کلا زحمات میزبان و وقت سایرین را به فنا می دهند.

حالا اگر کسی هم در مقام روشن کردن طرف باشد و یا

بخواهد کمی او را تصحیح کند دیگه واویلا.

گاهی مشاهده می شود که افرادی بخاطر دانائی یک شخص

متخصص پیرو سخت و محکم او می شوند.وحتی در سایر

موارد که او متخصص نیست بازهم از او پیروی می کنند

در زمان شاه مرحوم انواع ریش و موی خوانندگان برای

جوانان الگو می شد و در بسیاری موارد تکیه کلام ها و تیک ها

و رفتارهای خوانندگان وهنرپیشه ها و یا افراد سرشناس

دیگر مورد توجه مردم قرار می گرفت و از آنها تقلید می شد

در باره مکاتب فکری و اندیشه، اوضاع وخیم تر بود و

شخصی مانند علی شریعتی در تمام جنبه ها مورد نظر بود...

ادامه دارد