شایگان

آقای شایگان مصاحبه ائی دارند در روزنامه یاس نو۲۱ مهر ماه سال ۸۲

گزارشگر از ایشان بعنوان روشنفکر نامبرده و تعاریفی کرده است

اولا که انتخاب کلمه روشنفکر بخصوص در این زمینه یک نفرت ایجاد میکند که بی توجهی

به انتخاب کلمات توسط گزارشگر را نیز بیان میکند

ثانیا استنتاج مقاله که سعی نموده از منظر دین گفته های شایگان را ردیف کند  باز

هم اشتباه دیگری است برای فردی مانند آقای شایگان تفاوت و تعصبی بین ادیان

وجود ندارد

او فقطدمیتواند دین ها را بیطرفانه مقایسه کند و این موضوع میتواند یک نظر و دیدگاه

کاملا اختصاصی باشدکه فرد یا افرادی قادر به انتخاب آن خواهند بود و جنبه عمومی

ندارد

ثالثا انتقاد به تمدن غربی از جهت مردود شمردن آن نیست بلکه بیشتر حالت

راهنمائی و دلسوزی آقای شایگان به غرب را بیان میکنددر حالیکه عملا در مقاله 

تمدن و ادیان قاره آسیا قدیمی کهنه و بدرد نخور عنوان شده است

حالا صرفنظر از صحت و سقم نظزیات ایشان اگر هدف از انتشار مقاله فقط بیان تیتر مقاله بوده که گزارشگر موفق شده

ولی اگر آگاه نمودن و بیان نظریات خواندنی و جالب و راه گشا بوده این مقاله ارزشش

ازیک روزنامه دیواری هم عقب تر است

یک گزارشگر دانا و مدبر فرد مصاحبه شونده  را در تنگنا های دقیق قرار میدهد تا حدی

که توان معمول و عادی مصاحبه شوند تحلیل رفته و تا مرز ناتوانی پیش برود و مصاحبه

کننده در چنین لحظات ناب در حالیکه مصاحبه شونده از تمامیت خود مشغول دفاع

هست از فزصت استفاده نموده و قسمتهائی از جوهره اصلی فرد را بیرون میکشد

آقای شایگان در پایان نوشتار به نظر من نه آشناتر و نه بزرگتر و نه حتی صمیمی شد

این باعث تاسف است  من مطمئن هستم که ایشان زحمت کشیده و مرارت زیاد برده

اند~اما همینکه تن به چنین مصاحبه ائی داده اند جای شرمساری بنده است

زیرا هیچ امتیازی بدست نیاوردند