جنگ ایران وعراق

تغییرات اجتماعی و متحول شدن اوضاع در جهان بسیار کند و بطئی است انتظار جامعه ایرانی برای احساس تغییرات و احتمالا درک بهبود اوضاع در کوتاه مدت یک انتظار بیهوده ودست نیافتنی است. البته جنگ ایران و عراق موجبات تغییرات زیادی شد و شاید احساس همین تغییرات توسط جامعه ظرفیت ها را هم افزایش داده بود و در طول جنگ مردم با بردباری و صبر بیشتری به مسائل نگاه میکردند . توقع و انتظار مردم از دولت و خودشان شاید در نگاه اول بسیار عادی و طبیعی جلوه کند ولی در واقعیت امر اینطور نیست و لازم است که بسیاری از توقعات  تعدیل شود زیرا اصولا زیر بنای مناسبی برای بیشتر توقعات موجود نیست .حالا چطور و چگونه این زیربناها از بین رفته اند و یا از ابتدا هم وجود نداشته اند  موضوع دیگری است فعلا مهم است که بدانیم زمان زیادی لازمست تا زیر بناهای اصولی برای حرکت بسمت بهبود ی حاصل شود. این نقص را هم دولت و هم آگاهان اجتماعی میدانند ولی از برخورد مستقیم با این موضوع احتراز میکنند چون احتمال میدهند که جامعه ظرفیت پذیرش واقعیت این  نقص را  نداشته باشد. در این حالت کمبود زیر بناهای دینی و مذهبی علیرغم ظاهر تبلیغاتی نظام جمهوری اسلامی بسیار محسوس و در مرز خطرناکی قرار دارد و سردرگمی عقیدتی در بین جوانان بسیار شایع و رایج شده است. حکومت جمهوری اسلامی نگران ادامه قدرتمداری خود است و بهمین دلیل نظام حرکت سریع و شتابزده ائی را بسمت اطلاعاتی کردن جامعه در پیش گرفته و از بسیاری زیر بناهای اساسی که بنفع جامعه است غفلت می نماید .