ای وای یک سقوط دیگر

میگویند در اولین سالی که آدربایجان در جنگ حهانی دوم به اشغال روسها

در آمده بود این اتفاق افتاده است.

یک روز صبح روسها می بینند تعداد زیادی از مردم شهر به خیابانها ریختند

و کم کم به تعدا آنها افزوده شد.روسها می ترسند و به ستاد فرماندهی خود خبر

میدهند و به صورت آماده باش در می آیند. فرماندهان روسها با بیم و هراس

حرکات مردم را زیر نظر میگیرند و از طرفی هم از مطلعین و رابطین خود

علت تجمع و تحرک اینهمه آدم در شهر را جویا میشوند فردمطلعی به ایشان

میگوید شما نگران تجمع مردم نباشید امروز عاشوراست و تمام مردم شهر

به جهت عزاداری امام حسین به خیابانها ریخته اند آنها هیچ کاری با شما ندارند

عزادارن امروز را به سر و کله خودشان می زنند و بعد از ظهر هم میروند پی

کارشان.

اما چرا این داستان را آوردم.امروز تشییع جنازه کشته شده های سقوط هواپیما

در ارومیه از تلویزیون پخش شد . مردم مثل آن روزگان تسلیم محض همه چیز

سر و کله خودشان زدند نوحه خواندند ،سیاه پوشیدند برای اموات

طلب آمرزش کردند  و .....

واقعا کسی در این خراب آباد با حقوق فردی و اجتماعی خود آشنا نیست

این انرژی و پتانسیل سرشار که میتواند هر کژی و کاستی را درست کند

بوسیله کدام ترس و کدام چماق اینگونه بی خاصیت و ابتر و خنثی مانده

اینهمه جمعیت و در یغ از یک قطع نامه و یا یک اعتراض مدنی مثبت

آنکه موضوع عزاداری را به روسها گفت عجب مرد (زن) دانائی بوده

هنوز هم آش همان و کاسه همان است

آقای بهبهانی بدینوسیله بشما اخطار میکنم که شاید در این دولت و دنیا دستما

بشما نرسد اما علاوه بر روز قیامت من بسهم خودم در این وبلاگ عدم مدیریت

و کاستی های سازمانهای تحت امر ترا محکوم میکنم و امید وارم ایران و ایرانی

به زودی از سیطره مدیریتهای آینچنینی خلاص شود